مجید پارسایی،مدیر عامل باشگاه فراز بام خائیز طی یاداشتی که در پیج اینستاگرامش منتشر کرده از عملکرد بعضی مسئولان در قبال جوانان گلایه و انتقاد کرده است، او نوشته: من کهگیلویه بزرگ را با وسعتش دوس داشتم و به اندازه وسعتش غمگین از محرومیت ها و رنج ها بودم از نگاه کردن به افرادی که امیدی در نگاهشان نبود می ترسیدم اما در سر شوری و در دل نوایی برمی خاست که باید تلاش کرد شاید توانستم ذره ای به این جامعه ی غمگین امید تزریق کنم و به جوانان یاد دهم برای پیشرفت تلاش کارساز است شاید حالم به این بیت حافظ شبیه باشد :
آسمان بار امانت نتوانست کشید /قرعه ی فال به نام من ِ دیوانه زدند
هیچ کس دلش برای جوانان نمی تپید اما من گویا ماموریتم تزریق امید برای قشری بود که پناهی نداشتند و خود آستین ها را بالا زده و قدم به قدم شروع کردم تا رشد کنم و نتیجه زحماتم را ببینم هنگام تلاشم تنها بودم و هنگام پیروزی رفیقان زیاد داشتم ، هنگام درخشش فرزند غیور و هنگام تلاش برای ساختن مدیرعامل باشگاه خصوصی بودم!
من برای رشد فرازبام خائیز شب های زیادی نخوابیدم و به تنهایی تلاش کردم و آرزوی گسترش فرازبام به بخش ها و شهرستان های دیگر را هم داشتم و عمیقا به دنبال ساختن قطبی بزرگ از هندبال برای تمام جوانان استانم بودم اما من هنگام تلاشم تنهایم و هنگام پیروزی اندکی اطرافم شلوغ و پرهیاهوست …آمارهای خودکشی و افسردگی جوانان مخابره می شود اما برای اینکه شاید دستی از غیب در کاهش این آمارها به داد برسد فارغ از اینکه راه حل این معضلات توجه به جوانان و ورزش است اما گویا در این استان نه خدمت به مردم بلکه خدمت به سیاسیون ملاک محکمی صندلی هاست که کسی دلش برای جوانان نمی سوزد و همیشه تنهایند …
در آستانه انتخابات تیتر یک تمام سایت های خبری استان از سیاسیونی است که عامل وضعیت امروز این استانند اما از جوانان فقط آمار افسردگی و خودکشی به گوش می رسد و گویا آمار اولی مطبوع دل مسئولینی است که صندلیشان در گرو سیاست است نه خدمت!
هر چند درد دل ها بسیار است اما چیزی که تسکینم می دهد یادآوری نوای دلنشین شاگردانم در منامه بحرین و کشور کرواسی است و گویا سهمم از این همه تلاش نگاه خندان شاگردانم است نه همراهی مسئولین شهر و استانم …
من راهم را برای ماموریت بر دوشم و عشق به جوانان استانم ادامه می دهم اما آنانکه همراه نیستند و دغدغه جوانان را ندارند حداقل نام ادارات خود را تغییر دهند.
